son yıllarda bayağı ivme kazanmış linç kültürünün son bölümü.
evet son yıllarda pek çok kentimizde linç vakaları ortaya çıkıyor, bugün edirne dün trabzon, bir başka gün izmir, vs. tabi bu olayları baz alıp bir şehri faşist, ırkçı ilan etmek o eylemi gerçekleştiren linçcilerden farkı olmayan linç kültürünün başka yansımasıdır, hakeza edirne sosyal demokrat, aydın insanların bulunduğu güzide kentlerimizden biridir. peki bu linç orada nasıl yaşandı diye soracak olursak; televizyondan izlendiğinde apaçık ortada linç edenler neyi, kimi, neden linç ettiğini bilmiyor ve hatta yaptığı eylemin linç olduğunu dahi bilmiyor, bir çoğu yirmi yaşında damarlarında biriken coşkuyu 'koşun lan kavga var' diye olay yerinde biterek bir tanede ben vurayım, durumudur.
dayak yiyenler ister amerikayı protesto etsin, ister cezaevindeki arkadaşlarına destek olsun ister zam eylemi, grev, şampiyonluk kutlaması vb. yapıyor olsun orada bulunan hayata, dünyaya, yaşadığı topraklara, geleceğe dair hiçbir öngörüsü olmayan, hayalleri hadım edilmiş, tüm umutları 2. el doğan ın geniş eksozuna indirgenmiş, bir gençlik ve onların inorganik ebeveynleri tarafından dövülür.
yani kardeşim sen memurlar için bir eyleme katılırsın, amacın hem biraz solculuktur, biraz maceradır, biraz da o memurun hakkını savunmaktır, akşam tv. izlerken anana sövende yine o memurdur, o bil canım kardeşim, bu ülkede bir hakkı aramak o hakkın gerçek sahiplerine rağmen, aramaktır.
