1- "malı" olanlar (hanlar, hamamlar, saraylar, köşkler...)
2- "nesebi" yani soyu olanlar (ataları güçlü olan, soyu sopu belli, ünlü, sağlam kapı. yok yok, "yağlı kapı")
3- "güzelliği" olanlar (boyu posu, endamı yerinde, eli yüzü düzgün...)
4- "dini" olanlar, (dindar, namazında niyazında, oruç tutan, zekat veren, hacca giden...)
yok yani başka tip. koskoca dünyada sadece dört taslak, dört kalıp, adı her neyse... yok. bir kadına ya "güzelliği", ya "parası" ya "soyadı" ya da "dini" için değer verilir yani.
"insan olmak" nereye gitti?
merhametli, iyi kalpli, yalansız, namuslu olmak, o çok önemsediğiniz marifet, saygınlık, gurur... nerede kaldı?
"e canım dini bütün olunca bunlar da peşinden geliyor zaten"
çok fena halt etmişsiniz siz.
o günün şartları ile bugünü kıyaslamak ve öyle sonuca varmak gerekir. "eli toprağa değmek" ile kasıt nedir, onu anlamak gerekir. ama kafa o yüzyılda kalmışsa yapacak pek bir şey kalmıyor geriye tabii. o kafa için kuran, "iyi bir insan olabilmek" için kılavuz değil çünkü. yönergeleri takip edip, cennete girebilmek için bir tapınma aracı...
