göndermenin bokunun çıkarıldığı film, o kadar ki, film göndermelerle dolu değil, neredeyse çalıntı.
özellikle il buono il brutto il cattivo'ye yapılan -güya- göndermeler filmin neredeyse temelini oluşturuyor. kelle avcılığı ile ilgili bir onbeş dakika var nerden baksan, rüzgarda savrulan ota 2 sahne çekilmiş falan filan. küfüre lafımız kesinlikle yok, küfür olmalı lakin bazı sahnelerde gereksiz yere bir çok küfür var; gereksiz küfürlerin çokluğu da sıkıyor bir yerden sonra.
irdeleyip eğip bükmeden sadece gülmek için izlendiğinde bile başarılamıyor bu filmde, bozuklukların çokluğu ister istemez rahatsız ediyor.
gülmek için zorlayınca da şöyle bir repliğe gülünüyor bir tek;
--spoiler--
çoçuk: babam zaten 20 yıl sonra mandamıza girecekmişsiniz dedi (osmanlı için amerikan mandası)
cmylmz: manda diye anneni demiş olmasın o
--spoiler--
neyse işte, bu kadar çok bok attıktan sonra, dedelerinin soyunun iç anadolu'dan geldiğini söyleyen şerifin konuşma şeklini aksan olarak ifade edip senaristin aksan ile ağız arasındaki farkı bilmemesinin üzücü olduğunu belirtmemek olmaz.
isteyen gitsin, fazla bir beklentisi olmasın yalnız. cola turka'nın ilk çıkarken yayınladığı reklamlar daha güzeldi çünkü.
