"ada" isimli kadın karakterin yeryüzünde tekmişcesine tasvir edilmesi ve kitaptakilerde dahil olmak üzere erkeklerce "her daim aşık olunası tip" olarak sunulması müsebbibiyle az biraz kıskandığım; buna rağmen kendimi ikinci kez okumaktan alıkoyamadığım; kitaptaki gibi bir aşkın -ya da adına her ne denirse, o kuvvetli bağın- gerçek hayatta olamayacağını anladıktan sonra Kadıköy'de soluğu alıp Baylan'ın cup griye'sinin tadına baktığım, ilk gençlik dönemi sonlarımın güzide romanı... şair dayı'nın aşkın halleri ve hayatla ilgili bilumum nutukları için de ayrıyeten okunası kitap...
