masamızın altında kırık yürek parçaları
konuşmasız donmuş zaman
gözleri bile susmuş ki, ne çok konuşurdu
o her zaman gülen saçları sessiz
salt ayakları konuşuyor geveze
durmadan yineliyor kendini
iskarpininin burnuyla, topuğuyla
yerde kırık yürek parçaları
dur yavaş ezeceksin
basma anıların üstüne...
