top rakip takım oyuncusunun eline çarpar ve "el var penaltı" nidalarıyla penaltı kazanan takımdaki herkes topun peşinden koşar. topu alan oyuncu topu bir noktaya koyar ama 2 yönden saldırıya maruz kalır. önce kendi takımından diğer oyuncularla penaltıyı kim kullanıcak tartışması yaşanır. "maçtan önce penaltı bir dedim" diyen adam veya "hiç golüm yok lan ben atayım" diyen adam topu alır, bir noktaya diker. gerilerden bir ses gelir: "ben geçicem kaleye". "2 tane atarız ama" teklifi gelir. tekliften sonra önceki kaleciye şöyle bir bakar yeni kaleci. mecbur teklifi kabul eder ve kaleye geçer. rakip takım oyuncuları noktanın yakın olduğuna dair itiraza geçer. bazı mahallelerde* fix 9 adımdır. kale isterse 10 metre olsun isterse 5 adım olsun kullanılacak nokta hep 9 adım olurdu. kaleci en büyük adımlarıyla kendi 9 adımını sayar ve bir nokta bulur. penaltıyı atacak olan kişi "babanın yanına da böyle mi gidiyosun lan" diyerek itiraz eder ve kendi 9 adımını sayar. bu sefer de çok küçük adımlarla saydığı için rakipten itirazlar gelir. bu sefer penaltı olayıyla alakası olmayan dürüst bir oyuncu girer. normal insan adımlarıyla 9 adımı sayar. herkes saygı duyar. top noktaya dikilir...
bir penaltı atılabilmesi için bunları yaşardık...
şöyle yazınca birde geçmişe bakıyorum da herşey güzeldi bee...
