filmlerde yaşlı bir adamın, pencere önlerinde durup çok uzaklara bakarken ki hüzünlü bir ses tonuyla söylediği sözlerdir. masallardaki bir varmış bir yokmuş'un gerçek hayattaki karşılığıdır. az sonra anlatılacak şeyler gerçekten uzun ve karışıktır. bu yüzden derin bir nefes alır bu sözü söyleyen bünye.