aşka inanmazdım senden önce, hani lafta "aşk"tı, vardı ama görmemiştim kimseciklerde. kendini saklardı, göstermezdi herkese. öyle dillerde dolanan aşkitom, canikom, bebişim değildi; bildiğin aşkım, nefesim, hayatımdı. ve seni tanıdım, neden aşkın özel olduğunu anladım. neden kendini herkese göstermediğini, neden bulamadığımı. seninle sadece kendimi değil, tüm hayatımı farklı bir gözle görebildim. ama bitti, her güzel şey gibi. gidişin sancılı oldu, herşey birbirine karıştı. hayatın siyahı beyaz, beyazı siyah oldu. gecesi gündüz, gündüzü gece. ve hala da kendimden kaçıyorum, sadece seni özlediğimi itiraf etmemek için. ama seni özledim, her zaman özleyeceğim. umarım kendine iyi bakıyorsundur. hep aklımdasın...
