bana edilen teşekkürleri sağol diye cevaplıyorum mesela.
bir mağazadan -isim vermeyeyim- alışveriş ettim ve kasaya gittim; güzel kasiyer kız faturayı verirken "teşekkür ederim," dedi ve ben bu kibar teşekküre karşılık yalnızca kuru bir "sağol," dedim. taa ilkokulda matematik öğretmenim böylesi siparişlerin öğrencilerin gelecekleri açısından pek zararlı olduğunu filan düşünmeden beni bakkala sigara almaya yolladı, sigarayı nefes nefese kendisine teslim ettiğimde bir kadın matematik öğretmeni öğrenciye ne kadar sevimli olabilirse o kadar sevimli bir şekilde teşekkür etti bana ve ben ona sanki benden sigara almamı istemesi bir lütufmuşçasına ya da sigara almak benim için bir ukteymişçesine (kısacası o güne kadar "lan şu matçı bana bi sigara aldırsa ne güzel olur!" diye yatıp kalkmışım gibi) heyecanla "sağolun hocam," dedim. ostim sanayi bölgesi'nden bir farkı olmayan sıhhiye otobüs duraklarında insanların otobüse ilk binen olmak için giriştikleri dirsekleşme atraksiyonlarına katılmamak için otobüs geldiğinde geri çekildiğimi görüp kendisine yol verdiğimi sanan zarif bir üniversite öğrencisi kız bana "teşekkür ederim, çok naziksiniz," dedi - bense ev ödevini büyük ciddiyetle yapan bir birinci sınıf öğrencisinin yüz ifadesiyle ona bile "sağol," dedim. yazın tatilden dönüyoruz, otelde son işlemler yapılıyor. işlemleri yapan kibar kadın işi gereği "güle güle," diyor ve ben kimbilir neyin havasıyla ona "sağolun size de," diyorum ve ancak arabaya bindiğimde şafak atıyor. sence ben ne zaman adam olacağım, sözlük?
