hayatımda senden başka kimse kalmamış, etrafımda o kadar insan olmasına rağmen resmen kalabalık içinde yalnızlık yaşıyorum. senden 1500 kilometre uzaktayım, hayatımda bulunan insanlar bildiğin amerikan filmlerinde olan hayat varya hani "kim kime dum duma" aynen öyle yaşıyorlar, hatta evime giren çıkan insan belli değil, ama ben hala seni düşünüyorum. bu benim örf ve adetlerime uymuyor, ben böyle öğrenmedim, ben böyle yaşamadım, bizim hamurumuzda bu yok. senin etrafında olan insanlar bile bana "boşver olum elindekileri değerlendir" diyorlar. "yazıklar olsun lan", sen nasıl olurda ayırt edemezsin iyiyle kötüyü. kendi mantığımı sonuna kadar zorladım ve düşündüm ama senin yaptıklarını düşündüklerini nasıl yaşadığını anlayamıyorum bir türlü. bak sen orada yaşıyorsun, okuluna gidiyorsun ben okuluma gidiyorum senin hayatın var arkadaşların var eğleniyorsun filan ya: ben de öyleyim biliyor musun? ama her nedense öyle zamanlar geliyor ki hatta gün içinde bir iki kez olduğu bile oluyor, seni hatırlıyorum, bak sevdiğim insan resmen üzülüyorum lan kendime, o kadar fırsatım var elimde ben hala "sen" diye ölüyorum yavaş yavaş. bunu biliyorlar, akrabaların bile öğrendi, en yakın arkadaşın bile biliyor, ne bileyim biliyorlar işte, "ne alakaysa biliyorlar demek, tüm dünya bilse ne olacaksa?", ne acayip ya değil mi? çok uzağım senden, sen beni sadece o "facebook" denilen yerde arada sırada ortak arkadaşlarımız için bir şeyler yaptığımızda görüyorsun, normalde hiç hatırlamıyorsun bile. nerden mi biliyorum? biliyorum işte öyle olmasa şu zamana kadar anlardım heralde. "ee o zaman ne hala düşünüyorsun" bak bunu bana deme, neden biliyor musun? sigara içen bir adama sor o zaman bakalım "neden sigara içiyorsun?" diye, öyle işte. saçma oldu inceden ama bu saatte anca bu kadar. "aa bak çalan şarkıya" "affet" ne kadar manidar oldu demi? "haha" iyice kopmuşum ben sevdiğim, yanmış ya benim devrelerim, ama sana bir söz "la": benim kişiliğim hiç değişmeyecek lakin benim üzerime giydiğim o kadar şey değişecek ki... kin mi ne bu? hadi bakalım yarın bir gün senin nişanlın filan olursa ne yaparım bilemedim, bak aklıma geldi benim aklıma gelen şey oluyor genelde, lanet olsun şimdi kaçırsam mı seni ne? zorla zorla tabi nasıl olcak? o zaman da davalık oluruz olmaz, yok ya boşver bakalım ümit fakirin ekmeği, bekleyelim bir kaç yıl daha. *
