70 ler saf masum hayatların yaşandığı, hormonlu yaşamların henüz belirmediği, aşk diye bir mevhumun varolduğu, kovboyculuk kızılderilicilik, kukalı saklambaç, yakan top oynadığımız; mahalle maçları ve kavgaları yaptığımız, komşuluk ve akrabalık ilişkilerinin henüz bitmediği tertemiz yıllardı. belki cebimizde paramız ayağımızda ayakkabımız yoktu ama daha mutlu ve sağlıklıydık. ah ah o günler, ana baba günleri, unutulur mu? otobüs durağında vurulanlar, parkta oynarken çıkan silahlı çatışma üzerine çam ağaçlarının arkasına saklanışımız, bir arkadaşımızı salıncakta sallanırken kazaen vurularak yitirmemiz, makinalı tüfek, el bombası sesleri, devyol devsol duvar yazıları, kreşimizin üzerine helikopterle komandoların inmesi... evet unutulmaz günlerdi... bir kayıp kuşak yaratmayı başardınız bizden. (bkz: 12 eylül 1980)
