birken yarım kalırsın, toprağa gömdüğün başkası değildir, üzerine toprak atılan sensindir, kolun kopmuş gibi hissedersin ama kopan şey kolun değildir, göğüs kafesinin içindeki bir şeydir seni terk eden.
gerçekliği anlayamazsın başta sanki yarın arayıp sesini duyacakmışsın gibi gelir önce. olmaz.
sonra göğsündeki boşluğun asla dolmayacağını anlarsın, diğer şeyleri anladığın gibi. devam edersin onun sevgiye dönüştüğünü bilerek, gülümsersin, eğlenirsin. o kadar çok eğlenirsin ki diğerlerine anlatmak, açıklamak zorunda olmadan "deli" derler. oysa sen tek kişilik yaşamıyorsundur artık. sözler vardır özlediğin gözlere verdiğin.
