biliyorum... eskisi gibi yazamıyorum. sen bu yazıyı okurken, ben yine abuk subuk entryler girmeye başlamış olacağım. böyle değildim ben. çelik bile değişince, ben de değiştim. şu anda zaten saçımı başımı yolmakla, monitöre kafa atmak arasında gidip geliyorum.
şu hayatta ne yapacağımı şaşırdım be kardeşim. param da bitti biliyor musun? gece çok az uyudum. öğleden sonra biraz uyuyayım dedim, zııırrr telefon... banka borcum için aradılar. başıma ağrılar girdi, allah seni inandırsın.
bende dert çok. sağol okuduğun için. sen olmasan, içimi kime dökerim ben? sizler olmasanız, kime yazarız biz? gözlerine sağlık güzel kardeşim.
