hergün saatlerce uyuyorum ve hala uyumak istiyorum...hep uyumak.. ama artık uyusamda rüyalarım rahat bırakmıyor...
uyandığım an tekrar başlıyor klasik bir gün daha..
uyandığım an aklımdasın..boğazımda aynı düğüm..en mutlu olduğum ,en içten güldüğüm an bile içim acıyor..ağzımdan "sen"le ilgili bi cümle çıkmak üzereyken susmam gerektiğini hatırlıyorum..ama artık susamıyorum..
saatlerce,günlerce seni konuşsam bitmez...bitmiyor..
çok acımasızlaşıyorum bazen sanırım..seninde sinirlenmenden acı çekmenden zevk alıyorum..neden bilmiyorum ama sonrada sen kızdığında sarılıp öpüp sevmek istiyorum seni..
gün içinde ise .sen şu son bikaç gün daha hayatımdayken senin yokluğuna alıştırma yapıyorum..sen yokken neler yaparım diye düşünüyorum..kaç saat sana msj atmazsam kötü oluyorum diye saatlerce kendimi tutmaya çalışıyorum..sonra orya burya saldırıp duruyorum..sanada ,bizede zarar veriyorum..şu son 3-4 günümüzüde mahvediyorum..
pskopatlaştım sanırım..ama gitceğini hatırladıkça boğazımda kocaman bi düğüm..gözlerim doluyor..
biliyormusun senden önce kimsenin yanında ağlamazdım ...ağlamak zayıflıktır. neden görsünler ki zayıf yönlermi...derdim
ama sana bütün çıplaklığıyla zayıflığımı,zaaflarmı gösteriyorum..gösterebiliyorum..omzunda ağlayabiliyorum..
ben seni çok seviyorum..
