hayatin gizli kodlarinda her canliya yerlestirilmis ilk prensip "hayatta kalmaktir". her canli hayatta kalmaya programlanmistir.
bir seyin ugrunda ölmek o seyi ne kadar yücelttigimizle cok ilintilidir. bir de o seyin buna degecek özelligi var midir yok mudur, onunla ilintilidir.
vatan, senden sonrakilere kalacaktir. senin topragindir belki ama senden sonrakilere de ayni sana oldugu gibi hizmette bulunacaktir. öyle anlar vardir ki, senin devamindaki insanlarin senin üstünde bulundugun topraklara gözdiktikleri anlar olur, o topraklardan daha ne zeytinler yetisecek, ne elmalar fiskiracak, ne madenler cikacak o madenlerden ne gemiler ne ucaklar yapilacaktir, hersey senin orada o topragi savunmana bakmaktadir, sen de savunursun, ve gerekirse de ölürsün. o baskadir. toprak kalicidir. kalici seyler icin ölürsün. topragin huyu suyu degismez- degismez degerlere sahip olan seyler icin ölürsün.
sevgili dedigin bugünkü olaydir, sonradan o da ölecektir. ya da zaten ölmüstür. sana ve cevresine hicbir yarar gösteremeyecektir. ayrica sevgili bir insandir- insanlar degisirler, senin ugruna kendini feda etmeye calistigin sahis günün birinde tutar orospu olur, sen bunlari bilemezsin, o yüzden ölmeye degmez. ayrica sevgilinin huyu suyu da degisir. bugün cok güzeldir 30 yil sonra memeleri iyice sarkmis birisi olur cikar, bir de sivridilliyse hic cekilmez. öylesi icin ölmek olsa olsa ahmakliktir.
sevgili sahsin kendine verdigi degerle ilintili birseydir. sahis kendi degerinin baskalarinca takdir edildigini görmek ister, sevgili de , sahsi tasdigin en üst noktasidir, bir kadin ya da bir adam sahsi tasdik etmistir. isin bir de bu boyutu vardir, sevgili icin ölmeye kalkismak bu bakimdan sadece onu asiri yüceltmenin degil, psikolojik bir rahatsizligin da göstergesidir.
iste bu aciklamalara dayanarak, sevgili icin ölmek, ya da vatan disinda senden sonrakilere kalmayacak, senin disinda diger insanlara yarar saglamayacak birsey icin ölmek, normal bir hareket degildir.
