Rüzgarla savruluyor dalları kurumuş bir ağaçtan düşen yaprak
Nereye gittiğinden habersiz uçuyor kuşlar gibi
Yere düştüğünde;çoktan ölmüş bedeni, ruhu terk etmiş onu
gökyüzünün maviliklerinde.
Kimbilir şimdi kimler geçecek o narin yaprağın üzerinden
Hanginiz aldırış etmeyip o da yaşıyordu bir zamanlar demeyip,
görmezden geleceksiniz.
Düşünüyorum da, bir yaprak olsaydım bu kadar incinmezdim
içime sevginin, senin köklerini saldığım bu karanlıkta
Belki de yalnızken bu kadar çok üşümezdim varlığınla avunduğumda.
Peki ya soluk soluğa delice bir kabustan uyandığımda?
Olur muydum ayak uçlarında? Kaldırır mıydın o cansız bedenimi
diğer yaprakları da savuran rüzgara?
