kaybedişlerimi ittim ellerimle
bir bir dağıttım aldığım yenilgileri yendiklerimle
sana dokunmalarımı hayal ederken
geceye inat ediyorum uyumamak için
zaman tek sorunum ..
şuan bu kadar hızlı akmasını beklerken
bitmemelide diyeceğim o yorgun gecelerde,
göğsüne yaslayıp başımı sigaramı aldığımda,
kırılmış kalplerimizi birbirimize uzatırken,
dinlediğim hiç bir şarkıya benzemiyorsun sen
tarifi olmayan şeylere dair sadece bir sesizlik
bir sus işaretimi anlatır seni?
dokunuşlarımdan tanı beni sesiz ol
sen sustuklarımı duysan yeter..
gözlerime dolup avuçlarıma damlıyorsun..
ne tutmak mümkün nede hissetmemek
seni bulmuşken kaybetmek düşüncesi yerken beynimi
(hiç gitme olur mu?)
kan kırmızısı bir aşk bu pencereme yağan
biraz acı, biraz ümit, biraz umut var birazda kırmızı
içtiğin kadehten ekşimsi bir tat dilinde kalan
tıpkı sen gibi..
ekşimsi hayat sarhoşluğunun kırmızısı
sabahında fecii bir baş ağrısı yapan
tüm vücudunu uyuşmuş bulduğunda hissetiğin tek yer orası
içinde sen .. ben.. birde koca istanbul sahilleri
sonuçta gecenin sonuda gündüz. değil mi? siyahtan beyaza
sonuçta senide bulmuşum ben
kanlı kurtlanmış günlüklerimi gömerek toprağa..
elini gözyaşlarımla yıka bu gece ..
avuç avuç vur yüzüne aşkımı
uyurtmuyor geceler..
geceler uyutmuyor batmıyor güneş biyerlerde
ben yine dolunayı bekliyorum
elimde sigaram siyah bir kent ve yokluğun tek bildiğim gerçeğim..
