"gönül ferman dinlemez" sözünün en acı örneğidir. ama ne acı, felaket. acınacak duruma düşersin çünkü, "allah kahretsin arkadaşım bana bu kadar yakın olmalı mıydın? beni kendine bu kadar alıştırmalı mıydın?" dersin, aylarca sürünürsün. düşünürsün de "söyliim mi la" diye. o aşamadaysan seni iyi yakaladım demektir. tam nerde biliyor musun, uçurumun kenarında. sakın söyleme ve bunu unutmaya çalış. lütfen yap bunu, lütfen*. çünkü yolun yol değil senin, farkında bile değilsin. eğer ondan bi parıltı, bi ışıltı, bi kımıltı* aldım diyosan bile, emin olmadan "kız da yazıyor gibi be!?" deme sakın. "eli elime değdi, kız da utandı la" deme hiç hele, hayvanlaşma. olmaz oğlum bırak.
damdan düştüm ben de, onun için söylüyorum. maksat, gençlik yanmasın. ben yandım çıra gibi, küllerimden tutuşuyorum hacım*.
