- aman da benim kızım susamış mı? annesi ona su mu getirmiş? (çiçek manyağı anne)
+ anneee anneciğimmmm...(saf ben) çok saol ama susamamıştım...
- sana değil zaten güzellerime getirdim ben suyu. susadıysan sen kalk al, hizmetçin mi var senin? zaten annem beni bu dünyaya hizmetçi olayım diye mi getirmiş bilmem! her işinizi bana gördürüyorsunuz. yeter ama artık benim de canım var!... (susmaz, gaza geldi)
+ tamam anniş aaa çiçeklerin ne güzel açmış, sula sen sula.
- aman da benim güzel kızlarım beni hiç üzmezmiymiş. mis gibi de kokarmıymışşşş..
bunca yıldır yaşıyorum bir şöyle sevmedin beni uleeynnn. bir gün o çiçekleri kökünden sıyırttırıp atmazsam ahh ahh. çok dertliyim be sözlük... bi de şu "mıymış"la biten kelimeler yok mu? ifrit oluyorum. iki tane kız çocuğu varken gidip çiçeklere de "kızım" diye seslenmiyor mu! neyse anneme karşı kendimi dolduruşa getirmiyim bayram üzeri, eve varınca çiçek yoldurma bana sözlük!
