kendimi geri zekalı hissettiğim yegane durumlardan biri idi bu kompozisyon mevzusu. elin oğlunun aklına türlü türlü fikir gelirken bende bi ışık yok. zaten çok sonra çözdüm. kalıp düşünce insana verirse insan ne yazabilirki. olan olmuş biz hala bundan ekmek yemeye çalışıyoruz. aslında öğrenciye kafanıza göre bir şey yazın deseler çok daha yaratıcı bir durum oluşur. fokus bir durum bu... insanları kalıba sokmaktır aslında. atasözleri yanlıştır demiyorum ama farklılığı engellemektir. bende bi sorun olmadığını anladım ve öyle sevindim anlatamam. neyse gidem bi çay koyam ben en iyisi.*
