yaşandığında ömür boyu unutulmayandır. çünkü çocuk yaşlara tekabül eder. saf olunan yaşlardır ve saf düşünceleri aratır.
herkesin farklıdır yaşadıkları:
ilkokul üçüncü sıralarında vurulmuşsundur. esmer tenli, eşek gözlü, sınıfın en güzel manitası. düzenli olarak sarkarsın;
- kalem istersin. kalemi aldıktan sonra, traşını istersin kalemin. yani olayın bokunu çıkartana kadar takılırsın.
hoşlandığını belli etmenin ardından, duyguyu açıklama sırası gelir. bunu açıklamak ise lafla değil de, kırmızı kalemle kokulu not defterine yapılması en güzel tarafıdır herhalde. kırmızı kalem olması sebebi de, hani ilk öğretilen şey; başlıklar veya önemli yazılar kırmızı ile yazılır ya o misal amısını sikeyim. bir şekilde arşa kaldıracan duygularını.
aslında duygu olmadan olmaz atakları da, bu aşkta başlıyor. eteğini kaldırıyorsun; suratı pembeleşiyor, öpüyorsun; gözleri kapanıyor ve ses çıkartmıyor o da kaptırıyor. ilkokul aşkına bak deyip, ne bu deme amına koyim. duygu koyduk işin içine boru mu? sandın be sik suratlı.
bir de, bu ilk aşkı oniki sene sonra görme olayı var. o daha sarsıcı ve yıkıcı.
ilkokul biter, sadece küçük beyninin sağ tarafında küçük bir yer kaplar. o da; hatıralarla dolu olduğu için. görmek istersin, ilk aşkına ne olduğunu merak edip durursun. birgün, işinden evine dönme rutinini tamamlarken, köşeden çıkan kız şaşırtır seni. pembe etekli, ağzında sakız, kulağında gül. hassiktir bu ne ya! demekten alamassın kendini. kim olduğunu düşünmeden "cak- cuk şeklindeki sakız sesleri" ile kendi evinin kapısına doğru yanaşırsın, o da karşı evdeki kapıya. kapıyı açan annene sormadan edemessin:
************
- kim bu ya anne?
+ iffet o iffet. hani ilkokul üçüncü sınıftaki iffet...
- hassiktir ya! anne çingene mi oldu ya? anne al şu bıcağı, kopar kafamı.
+ yooo. o hep çingeneydi.
- demek ki, çingeneymiş ilk aşkım anne.
+ neeeeee! bu muydu? o!
- anne bi sus ya!
************
safsın abi. saftan öte aşıksın amına koyim. ilkokul üçsün.
ama iffet duyguların en güzelini yansıtmıştı bana. şimdiki kızlar gibi değil. iffet' in eteğini kaldırdığımda "yapma ya derken" o melez suratında pembeliği net bir şekilde görebiliyordum.
iffet' im benim, çingenem benim. güllerini koklarım senin.
