birbirini aşırı derece de koruyan ve kollayan, işi ehline vermekten çok 'bizden' olana vermeyi adet edinmiş, elimizin altında bulunan ve isteğimiz şekilde sevk ve idare edilebilcek kişilerin bilhassa seçildiği ve referans olarak 'abi' lerin, cemaatin gösterilmesi olayının bilincinde olan kişi davranışıdır.
iş bulmak için sadece akp ye oy vermek yetmemektedir, çünkü zaten türkiyenin yüzde 47 si akp yi oy vermiştir. asıl mülakat sorusu 'cemaatten' olup olmamaktır, 'bu devirde herkes ak partilidir' ancak kimileri cemaattendir, yani kimilerinin kanun önünde biraz daha eşit olduğu gibi.
üniversitede okuyan bir gencin mezun olduğunda 'bilhassa günümüzde' işini yapacak olan kişi muhtemelen akp ve cemaatle bağlantılı olacaktır. memurun başındaki 'fırça bıyık' sadece akp li değil, cemaat abisidir de aynı zamanda. esnaf olupta 'cemaat gazetesini' almamak krize meydan okumaktır zaten başlı başına.
tüm bunların sonucunda, bir çok gencin sığınağı olmuştur cemaat, özellikle fen edebiyat ve eğitim fakültelerinde mecburiyetten!, ya da olmadı polis oluruz be anasını satıyım hem soruları da dağıtıyolar zaten mantığıyla kapak atılabilir cemaate. belki de bürokrasi de yerini sağlmalaştırmak, yükselebilmek için sıkı sıkıya sahip çıkmaktır cemaatine, 'hizmet' etmektir kayıtsız şartsız ama mecburiyetten!, mahalle baskısından, statükodan...
hem sadece 'iş' değil 'eş' sahibi de yapıyor cemaat bu açıdan bakıldığında hiçte fena fikir değil aslında bir taşla iki kuş ya da iki malum siyasetçiler gibi 'iki anahtar' dağıtıyor cemaat. akıllı iş vesselam.
