izmir'de sıradan bir temmuz sabahıdır, sıcaklık 40 dereceyi aşmıştır. insomniac kişisi, kan ter içinde uyanmış ve anlamlandıramadığı bazı soruları canından çok sevdiği annesine yöneltmektedir;
insomniac : ya anne, geberdim sıcaktan ya, halime bak, kim kapattı benim odamdaki pencereyi?
anne : ben kapattım oğlum, dışarıdan ses gelmesin diye.
insomniac : vantilatörü kim kapattı peki?
anne : onu da ben kapattım.
insomniac : neden anne?
anne : terlemiştin oğlum, üşütüp de her yerin tutulurdu sonra.
insomniac : peki anne, son bir soru daha. tamam camı, vantilatörü kapattın da, bir de üstüne odanın kapısı da kapalı sımsıkı. hava yok içerde resmen ya.
anne : ben kapattım onu da. ses geliyordu içerden diye.
insomniac : e anne, oldu olacak eşiğin altından verseydin zyklon b'yi de tam gaz odasına çevirseydin.
anne : ne biçim konuşuyorsun sen öyle? *
insomniac : ?!!?
