bir boşlukta sendeler gibiyim ansızın,
elini ayağını kaybetmiş bir gazi kederi ile
çırpınmaktayım boşlukta, gözlerim zifir karanlıkta
sensizlik sarmış dört bir yanımı
gözlerim ağlamaklı
bir avuç dolusu keder
bir tas kadar gözyaşı
ve yine dünya telaşı
içinde kaybolup giden bedenim
yine seni aramaktayım tüm hayallerimde.
rüyalarım yeniden canlanıyor gözümde
suskun bir bekleyiş, belki gelirsin diye
bu kadar insafsız olma
rüyamlarımda bari kaçma benden
yalnızlığımı bas bağrına
beni de al koynuna
sarılıp uyuyalım bu gece
güzel günleri beklemek sadece nefes almamın sebebi
senin birgün anlayacak olduğun değil beni
imkansız zaten, beni ben bile anlayamadan
hataydı açmam sana kalbimi.
bir daha aynı çocukluğu bekleme benden
bir daha aynı masumiyeti
saflığı göremezsin gözlerimde.
çok oldu ki onları boşluğa salalı.
senin için böldüğüm tatlı uykularımı
sana emanet ettiğim şu canımı
hor görmenin vardır elbet bir hesabı.
artık sen senle, ben benle başbaşa kaldık.
bir daha imkansız yaşamak yaşanmışlıkları.
