bu memlekette her şey karmaşık. bir şeyler duyarsınız atatürk hayranı olursunuz, ilköğretim derslerini dinlersiniz atatürk'e daha da hayran olursunuz. sonra lise çağına gelirsiniz, sağdan soldan bir şeyler duyarsınız atatürk hakkında şüpheye düşersiniz. sonra biraz daha dinlerseniz sevmemeye başlayabilirsiniz. ama araştırır, okumaya devam ederseniz atatürk'ün fikirlerini ve sözlerini okuduğunuzda işler değişir. bilgiler arttıkça atatürk sevgisi de artar.
ama asıl karmakarışık olan şey bazı din grupları atatürk'ü sevmez. bu durumda ikileme düşersiniz. ama ben hem dinimi seviyorum, hem atatürk'ü... bunu zorlaştırmanın ne anlamı var? ha, diyelim yanlış yapıyorum, ulan şirkten başka her şeyi affeden şanı yüce allah, atatürk'ü sevmek hataysa bunu affetmez mi? beni yargılayacak olan allah'tır, sana beni yargılama hakkını kim verdi? beni cennete veya cehenneme koyacak allah değil mi? sen kimsin ki beni cehennemlik ilan ediyorsun?
diğer taraftan sen kim oluyorsun ki ey sözde çağdaş ve laik kişi, kim oluyorsun da inançlıyım diye beni can düşmanın ilan ediyorsun? cehaletin karanlığı cahil dindarlar kadar sen gibi cahil laikleri de tehdit eder. atatürk'ün yurt gezilerinin fotoğraflarına bak eğer 'hiç bir şey okuyamam ben' diyorsan. vatandaşa nasıl kucak açtığına bak.
