irade denilen seyden feragat etmis, bir kac yuzyil geriden gelen, hatta beyin yapilari tas devrinden kalma fred cakmaktas' larin yeni paranoyasi. ulan dinguk, kriket, lepistes, triviri ! hangi devirde yasiyorsun ? insanlar kendi dinlerini, dillerini, hatta cinsiyetlerini secmekte ozgurken, nasil olurda herkesin ataturk' u sevmek zorunda oldugu utopyasiyla yasabiliyorsun ?
bu tarz dusunen bi kac tane arkadasim vardi. bi tanesine neyin ne oldugunu, insanlarin istekleri dogrultusunda birilerini sevip sevmeyeceklerini, aslinda boyle bir dunyada yasadigimizi, herkesin secme hakki oldugunu, insan haklarini, beynini nasil kullanabilecegini vs. vs. guzel guzel anlattim buna. herkesin ataturk' u sevmek zorunda olmadigi bir gezende yasadigini yeni anlamisti. e hayal kirikligina ugradi dogal olarak. aglamaya basladi. bende kafasini gogsume yaslayarak basini oksadim. iclendi zavalli, parildayan gozlerle bana bakti. al su peceteyi amina kodugum burnunu sil dedim. bi limonata ismarladim sonra ona. tamamen aydinlanmisti. dussel olarak aforoz olmustu sanki. dunyaya gozlerini yeni acmis bir bebek kadar masum ve pakti. kimsenin iradeni kontrol altina almasina izin verme diyerek cebine bi kac lira haclik koydum. simdi sektor get dedim. sevindi yine. boyle iste.
