vera tulyakova'nın "nazım'dan anımsayarak (ya da teyp kayıtlarından) aktardığı kimi sözler, nazım'ın gurbette memleket özlemini dile getirdiği şiirleri kadar güçlüdür:
"bizim barışmamız ölümünden sonra olacak. ülkeme dönmek için ölmek zorundayım. seni bir kerecik oraya götüremeyişim ne yazık. istanbul'umu gösterirdim sana. inan bana, şu yeryüzünün en güzel şehirlerinden biridir. ah, nasıl ağırlardım seni istanbul'umda. uçakla gidecek olsak, yaklaşırken hiç bir şeyi gözden kaçırmayalım diye, alçaktan alçaktan, yavaştan yavaştan uçmasını rica ederdim pilottan. gemiyle gidecek olsak, kıyıya ulaşmadan mutluluktan ölmemek için, çılgınca hız yapsın diye yalvarırdım kaptana..."
