uzun zamandır görüşmediğim afet-i devran hatun, büyüklerini ziyaret için ankara'ya geldi. klasik, sıkıcı ankara muhabbetleri başlayınca konuyu başka yöne çekmeye çalışsamda laf dönüp dolaşıp istanbul'a geldi. mevzu o kadar uzadı ki yanımıza birkaç kişiyi de alıp istanbul'a gitmeye karar verdik. en başta kalabalık gideceğimiz için arabayla gitmenin mantıklı olacağına karar verdik ve ona göre organizasyon yapıldı. yola çıkılacak gün, kalınacak yer, gidilecek yerlerin hepsi ayarlanmışken arabada çıkan bir problemden dolayı arabayla gitme işi suya düştü. ne olduysa ondan sonra oldu işte. istanbul'a gitmek için can atan zibidi karı kendisinin tünel fobisi olduğunu, otobüsle gidemeyeceğini söyleyip vazgeçti. arabayla gidersek de o tünelden geçeceğimizi söylesemde bir kulağında girdi diğerine bile varmaya gerek kalmadan yine aynı kulağından çıktı. neymiş efendim arabayla daha hızlı geçermişiz bişey olmazmış o zaman. al bak güzelim bu benim külahım buna anlat sen derdini. senin asıl korkun tünel değil, vereceğin 60tl otobüs parası.
