sözüm sana behlül;
sen hep ağla lan hiç susma böğürsen de farketmez sebep herne olursa olsun ağla,
bir kırmızı taytlı halin olsun efendime söyleyeyim bayırlardan aşağı yuvarlanarak koşman olsun hepsi silindi hafızalardan yeminle,
sen ağla, beşirle katya nın atın üstündeki kelebek misali sırıtan cilveleşme denemelerini bile yutar bu bünye
nihalin beyaz alt aşortmanını bile sindirir,oturur seni izler.
