1844.
-
bir zamanlar,
ağlayacak duvar bulamadığım odam da,
çiçekler açtı bugün..
ve mutluluk ile suladık çiçeklerimizi..
o güzel ellerine değen,
solmuş bir gül hayat buldu..
ağlamayı öğrettiğimiz gözlerimize,
mutluluğu öğrettik 02.20'de..
ağlamaklı bir tiyatro oynattığım yüzümde,
mutluluk senaryoları açtı artık..
saat yine kalbim oldu,
saat yine sen oldun..
saat sende durmuştu,
sende atmaya başladı tekrar..
tekrar kalbime götürdüm elimi, sol yanıma..
sen atıyordun içeride,
yüreğimin içindeydin, en derinde..
istanblue ..
love's ..
