yüzeysellik hakkımı kullanarak hemen bir örnek veriyor ve bakalım bir şey beni öldürmüyorsa güçlendiriyor mu öğreniyorum. hikaye geliştikçe şekillenecek.
yolda pervasızca yürüyorum. kulağımda kulaklık, salim'in alo şarkısını dinliyorum. içsesim de şarkıya eşlik ediyor ve mutlu mesut ilerliyorum. karşıdan karşıya geçmem gerekli, şarkının mükemmelliği yüzünde bu dünya ile iletişimim kopuk. sağa sola bakmadan atlıyorum yola. ve işte; şehir içi hız limitine uymayan bir şoför frene tüm gücüyle yüklenmesine rağmen arabasıyla beni uçuruyor. yarım saat ambulans gelmiyor, bunun üzerine zeki ve cevval türk vatandaşı beni karga tulumda bir taksiye bindiriyor ve hastaneye gidiyorum.
gözümü açıyorum ve belden aşağısını hissetmiyorum.
ama çok güçlüyüm. hatta iki avucumun arasında ceviz kabuğu bile kırabiliyorum. *
