arkadaşa aşık olan bir kadının başına gelebilecek en berbat durumlardan biridir. uzun bir süre arkadaşça takılırsınız. ama bir süre sonra size ben seni kız olarak görmüyorum der. yanınızda sevgilisiyle yiyişir. seviyor musun onu diye ürkerek sorarsınız, yani işte belki gibi cevaplar alınca rahatlarsınız. utanırsınız. hep ona sarılmak, onu öpmek elini tutmak istersiniz. ama arada kocaman bir 'kanka' duvarı vardır. onu kaybetmemek için bile seni seviyorum diyemezsiniz. o kızın yerinde ben olmalıydım. o elini tutan öptüğü kızın yerinde ben olmalıydım der kafayı yersiniz. her gün onun fakültesinin önüne gidip ders çıkışını beklersiniz. belki sevgilisiyle dolaşırken takip bile edebilirsiniz. o, ise size kızla yaptıklarını anlatıp durur. üzüldüğünde yanında olursunuz. sizin omzunuzda ağlar ama onun saçlarını şefkatle okşarken dahi içiniz kıpırdar. akar gider ona karşı. sonunda bu duruma dayanamazsınız içiniz acıyordur çünkü ve bir gece iki yetmişlik vodka sonu seni seviyorum ben arkadaşça değil tutamıyorum kendimi daha fazla deyiverip herşeyi bok edersiniz. ve artık sizin telefonlarınızı açmamaya, yolda görüp kafasını çevirmeye başlar. herşey bitmiştir artık. onu kaybetmişsinizdir.
seni seviyorum demek çoğu zaman çözüm getirmemektedir. daha çok sorun teşkil eder.
tanım: kutsal kelimenin başa çorap örmesinden ibaret olduğunun kanıtıdır. hep sorun.. çok sorun.. hep sorun be ağbi.
