ankara adliyesinde koşturmaca ile geçen mesainizde nefes almak için kafeteryaya inersiniz, lakin tüm masalar doludur. üzerinde her daim rezerve yazan ve hakimler ve savcıların gelince oturdukları masalardan birine çökersiniz. gündüzleri bu kafeteryada garsonluk yapan mahkumlardan biri, yanınıza gelip "abi buraya otumasanız." der. bu isteği tamam şimdi kalkıyorum diye cevaplarsınız. iki dakika sonra garson bir kere daha gelip kalkmanızı ister, adamı yine savarsınız. üçüncüde garson, yarı çaresiz bir ifadeyle "abi nolur kalk ya." der. adama "birader masanın sahibi zaten yok ortada, çayım bitsin kalkıcam." diye çıkışırsınız. adam kulağınıza eğilip "abi burası gardiyanların masası, biz de mahkumuz biliyosun. cezaevinde acısını bizden çıkarıyorlar. bari hakimlerin masasına otur gözünü seveyim." der. ah be abicim baştan söylesene derdini.
