bir çok kişinin üzüleceğini bile bile, gidiyorum...
yanıma alacağım bir parça nakit para, bir sırt çantası, bir uçak bileti ve bir de ucu yırtık bir fotoğraf.
okulumu bıraktım, girmek için götümü yırttığım * ve girdiğime pişman olduğum fakültemi bıraktım... ikinci kez...
bir çokları bana gerizekalı menşeili laflar söylüyorlar ama cidden, kalpten ve yürekten söylüyorum "umursamıyorum". umursamamak benim içimin bir parçası oldu sanki. bugüne kadar istediklerinin bir çoğunu yapamamış ve hayallerini gerçekleştirememiş bir çok insan gibiyim. ama benim bir şansım var. istediğim şeyi yapabilmek. iyi veya kötü umursamadan hayalini yaşabilmek.
yaşadığın dünya ve ülkenin sana zorladığı, ittirdiği şeyleri değiştirmek cok zor. ben cok denedim, yapıştım, tırmaladım, çabaladım, olmadı. dünyayı değiştiremiyorsan, dünyanı değiştir. dünyamı değiştirmeye gidiyorum.
içinizde bir çoğunuzun gerizekalı embesil dediğini duyar gibiyim... şaka lan gitmiyorum...
pişşşt sen orada ki!!! evet evet sen!!! daha beni tanımadan, sesimi duymadan, belki de nickimi bile ilk kez burada okuyan, sadece okuduğu bu satırlar yüzünden içinden bir parçası benimle olan, "yürü be, kardeşime bak" diyen arkadaş, candaş... seni seviyorum!!!
ben gidiyorum yakında. sırtta çanta, latin amerika!!!
