kimilerinin gordugu, kimilerinin de gormedigi celiskilerdir. Bu farkli tutumlar, sozlukculer tarafindan 2 sekilde ele alinmaktadir:
a) Aslinda celiski yoktur, ama celiski gormek isteyen her yerde gorur.
b) Aslinda celiski vardir, ama dusunmek yerine inanmayi tercih edenler en bariz celiskilere bile bir aciklama uydurmaktadirlar.
Bu iki argumani ele alirken su noktaya dikkat cekmek isterim: A argumanini savunanlarin once kuran'i inceleyip celiskisiz bulduklari, sonra da iman ettikleri yoktur. Cok cok cok buyuk bir cogunlugu aslinda once iman etmistir, cocuklugundan beri kendisine boyle ogretilmistir. Bunun ardindan da, imaninin geregi olarak, celiskileri gor(e)memekte, veya bu celiskilere bir aciklama uydurmaktadir.*
Kur'anda celiski oldugunu dusunenlere gelince, bunlarin icerisinde ise onemli bir cogunluk Turk toplumunda buyudukleri icin akil yurutmeye iman ederek baslamalarina ragmen, Kuran'da ve islam inancinda cesitli celiskilerin/eksiklerin/olumsuzluklarin bulundugunu dusunerek iman etmekten vazgecmislerdir.
Hangi fikir dogrudur hangisi yanlistir tartismasi hic bitmez, ama hangi fikir rasyonel dusunce acisindan daha makuldur sorusunun yaniti barizdir.
