çok kötü bir durumdur gerçekten. tamam her zaman herkesin dinlediği şeye saygı gösteririm ama dinledikleri şeylerde çekilecek gibi değildir. örneğin benim burada ray charles dinlerken annemle komşumuzun içerde kahvelerini yudumlarken yıldız tilbe dinlemesi. kulaklık çözümde getirmiyor, öyle bir dinliyor ki müziği. ama ben sesini açınca hemen odaya gelip "sesini kıs biraz yavrum"* deniliyor.
bazen ortak müzik dinlenilen yere gidip kendi dinlediğim tarzlarda müzik koyuyorum, hemen beğeniliyor, ne güzel parçaymış falan deniliyor. ama gel görki yalnız başına bırakma! ordan kaç hemen.
deep not: tabii ki dinledikleri müzikten nefret ettiğimi hiç bir zaman yüzlerine söylemem, bu daha önemli.