bu sezon başlık altını bizzati aşındıracağım hocamız. ankaragücü maçının son 20 dakikasındaki futbola bakalım önce.
böyle sikindirik oyun kurgusu, böyle bir futbol zihniyeti kalmadı dünyada, yok yani, eşi benzeri yok.
dakika olmuş 70. pozisyonlar var ama gol yok, çok kötü oynamıyoruz ancak bitiricilik sıfır. e tabi zaman azaldıkça stres başlıyor haliyle. ancak bu stresi yönetecek adam rijkaard. o napıyor peki, bütün soğukkanlılığıyla izliyor maçı.
öyle langır lungur oynuyoruzki son dakikalarda, kimin nerde oynadığı belli değil, defanstan 4 kişi ileri çıkıyor, orta sahadan 2 kişi geride kalıyor falan, herkes birbirinin açığını kapatmaya uğraşıyor. yani kapatilsek ne ala, ama kapatamıyoruz. bilinçsizce hücuma çıkmanın bedelini ağır ödüyoruz.
iyi veya kötü futbol, gol yemek veya gol atmaktan bahsetmiyorum. istersen 10 tane gol kaçır farketmez. eleştirdiğimiz nokta, gol atamasak da sakin oynamayı bilelim, stres yapmadan, açık vermeden oynayabilelim. ''gol atamama baskısını'' olabildiğince yenmeye çalışalım. maç başına 3 gol atan galatasarayımız, maç başına 3 gol yer hale gelmesin hocam. atamasak bile yememeyi de öğrenelim artık.
bizim istediğimiz total futbol evet. o hayal ettiğimiz, hayal ettiğin futbolun yarısını oynatabilsen bu sene rahat şampiyon oluruz. 4'te birini oynatsan bu kadar kolay gol yemeyiz.
oturtmaya çalıştığın sistemin bilincindeyiz, bunun kolay olmadığının da farkındayız, tabela yazarlığı da yapmıyoruz. biz futbol konuşuyoruz, senin çağdaş futbolu da çok iyi bildiğine inanıyoruz, dolayısıyla bıkmadan usanmadan arkandayız hocam. güzel günler çok uzak değil.
