türk filmlerinin değişmez ritüeli olmakla beraber bir sinir nöbeti sırasında yapılır ve akabinde 'hayatımı mahvettin ulennn' tarzı şeyler söylenir. herşey bittikten sonra bir mafya babasından beklenmeyecek kadar naifce ve bir kedi masumluğunda ağlanmaya başlanır. takım elbise üzerine beyaz uzun sinan engin atkısı da olmazsa olmazdır. yani ev ortamı şöye rahat bişeyler giyip ne bileyim pijamayla filan yapılmaz yani.
