acaba bu aşk mıdır? sevginin verdiği cesaret ve karagözlülükle hem adım atarsın, fakat bir cevap alamazsın. Kapılarla karşılaşır açamazsın; sanırsın koşarak omuz atarsan eğer kırar da açarsın. Ama aslında o kapılar kapı değil duvardırlar. Asla açamazsın, yıkamazsın. işte o duvarlara çarparak her bir yanın nasır tutar. Özellikle de kalbin. Artık o duvarların sahibinden sonra karşına çıkan kişiler seni üzse dahi sana vursalar, seni incitseler dahi acı hissetmezsin. Sanırsın ki kalbin taşlaşmış. Ama hayır! Kesinlikle hayır. Kalbin hala yumuşacık, taze ve sevgi ile dolu; fakat dışı nasırlaştı. Acıyı hissedemez zavallı. işte kalbin başta olmak üzere çarpa çarpa nasırlaştığı durumdur bu durum. Yapmayın, gitmeyini vurmayın o duvarlara diyeceğim ama mümkün mü? Sor bakayım bana ben vurmadan durabiliyor muyum?
