o gittikten sonra evde bir daha doğru dürüst sofra kurulmaz, anneniz "acele acele çorbayı pişirim baban kıyameti koparır" cümlesini bir daha hiç tekrarlamaz, üstünüzü giyinirken bile resmini çevirip "babama ayıp olmasın diye " ruh hastasına bağlarsınız, resmine bakarak uyursunuz, kahkalarla gülerken bile bir anda kendinize " napıyosun sen yaaa" dersiniz, artık hiç bir acı sizin onun kadar kavurmaz zira yanmış odun bir daha yanmaz. eee işte böyledir bu maddeler sıralamakla bitmez sevgili sözlük... insanın ömründen 15 sene alıp götürdüğü tecribeyle sabit bir gerçektir.
