koskoca 419 gün, geldiğinde 2010 yılının sonlarında olacağız.
ilk gittiğinde başka duygularla göndermiştim seni, geldiğinde başka duygularla karşıladım. şimdi en uzun özleme çok başka duygularla gönderdim.
elim telefonda aramanı beklemek çok sinir bozucu, bunu bil.
sanırım 1 aya yakın bir süre sonra 3 4 günlüğüne geleceksin, o zaman nasıl duygularla karşılayıp nasıllarıyla geri göndereceğim çok merak ediyorum.
kalbimde yerin o kadar başka ki, sıfat bulamıyorum ifade etmek için.
sanırım en iyi karşılayan, yine ve her zamanki gibi "hayat koçu"m..
msn de ağlamayı özledim sana, cevap yazmaktan usandığım mesajlarını özledim. seni özledim ve daha 4 gün oldu görmeyeli, 419 gün gözümde büyüdükçe büyüyor şimdi.
akşamları vapurdan aldığında beni, eve gidene kadar konuştuğumuz şeyleri hatırladım geçen gün. o kadar hayatımdaymışsın ve o kadar farkında değilmişim ki şaşırdım.
sen gittiğinden beri her şey senle ilgili olmaya başladı. en ufak bi şeyde aklımdasın.
hani demiştin ya, "gitsem bile hep aklında olacağım, hep aklımda olacaksın, bizbize olacağız hep" diye, can acıtan bi şeymiş bu be.
umarım bol bol tatilim olur yıl boyu, çünkü her fırsat buduğumda gideceğim antalya'ya. nasıl demiştin? "gel kavuşalım artık mode on"
özledim.
