kahrımın sebebini söylesem irkilirler
çünkü herkes beni kays seni leyla bilirler
sanırlar ki sen beni biricik yar saymıştın
oysa ki hep yedekte hep elde var saymıştın
.
.
.
.
yari ferhat olanın ellerle ülfeti ne
şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine
henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka
sana gül bahçesini kim açar benden başka **
