ulkenin cogunlugunun cahil oldugu konusunda hemfikir olanl alimlerin sayisina baktikca inanamiyorum bu cahillerin cogunlukta olduguna. oysa ne kadar cok alimimiz var. isin garip yani, biz bu kadar alimken onlar nasil basarmislar boyle cahil olmayi? cehaletten dem vurup memleketi kurtarmaya gelince kahvehaneden cikmayan dedemle de hemfikir olan bu alimler dedemi de cahil sayiyorlar. oysa ona gore de digerleri cahil. bu ne demek oluyor? cehalet ve alimlik kimsenin tekelinde degil. oturdugumuz yerden halkimizin cahil oldugundan dolayi serzenistte bulunmak kadar kolay olsa keske degil mi, onlari bu cehaletten kurtarmak. kacimiz gitti okuma yazma bilmeyen bir kadina okuma yazma ogretme gayretinde bulundu? kacimiz bir koy okuluna kitap bagisladi? biz dizustu bilgisayarlarimizin ekran kartini yaristirirken insanlar yiyecek ekmek bulamiyor, ve biz onlar cahil oldukca bu ulke ilerlemez diyerek icimizi rahatlatiyoruz. ne guzel, ben de alim olmak istiyorum.