senin hayatında ya hep ya hiç felsefesine göre yaşamayı haketmeyecek kadar insanım ben . heran değişen psikoloji ve karmaşık tepkimeler sonucunda silinmekten , törpülenmekten , acıtılmaktan yorulmus bi ruha sahip artık bu beden . yaşama sevincini kaybtmeme sebep olan bütün bunlar yüzünden kızıyorum her gecen an . nedenlerle niçinlerle yaşadığım günerin yorgunluğunu şimdi atarken zamanın acımasızlığını bi kez daha derinlerimde hissediyorum . artık geçti . yürürken eteklerinden yıldızlar çıkan , kırlarda dolaşırken güneşi kıskandıran hayatı masal tadında yaşayarak , keyfi alan bu beni öldürdüğünüz için küsüyorum . açıklamalar yetmez , acılar belki de pansuman edilmez . farklılığın verdiği cezalar yüzünden sıradanlığı seçiyorum bu aralar . bence affedilmesi gereken ben değilim . başkasının hayatına ben ortak olmadım ve paylaşılmayı zorunlu kılmadım . biliyorum bazı insanlar bilerek kötülük yapmaz . ama yinede her yapılan kötülük acıtır be . küçük şeyler önemsenmez . ama bilinmez ki bir kelebeğin kanat çırpışı fırtınalara yol açabilir . işte ben bu kelebek etkisinin ta derinindeyim .
