7.
-
birkaç dönüm de olsa üzüm bağına sahip olmayanları dövdükleri memleketim.
dedemin ve babaannemin katkılarıyla derlediğim alaşehir ağzı sözlüğünden bir demet:
nişliyon: ne yapıyorsun anlamında bir hal hatır sorma fiili.
kanare: işe yaramaz, serseri, çok gezen, hıyar kişi.
meytambal: salak, budala, ebleh.
pirouni: çatal.
yılık: yamuk.
zıpçıklı: hoppa.
alana gitmek (buradaki n, n ve g karışımı gibi okunuyor): bağ, bahçe gibi yerlere gitmek.
gıran giresice: kökün temizlensin, soyun sopun kurusun anlamında kullanılan beddua.
dığan: tava.
enkire: görülebilen cisimleri göstermeye yarayan sıfat.
balambırt: palamut ağacı.
dırkazlı iğne: çatal iğne.
badilcan: patlıcan.
gadime: tere.
nadinos: maydanoz.
sıyırma: börülce.
çokak: asma.
kemreşmek: kemirmek.
gayneşmek: mevcut poziyonu değiştirmek.
kepeşgen: dağınık, şaşkın.
dırnağı garıncalı: her işi eline yüzüne bulaştıran.
pek dayı ettin gari: çok güzel(!) oldu artık.
hava gış: hava yağmurlu.
daşın gırığını ye: yemeği beğenmeyenler için ''taşı kır da onu ye'' anlamında kullanılan deyim.
neteemeli: çok şanslı, ballı.
ulgeep kaymak: özenilmeden yapılan iş.
baylan: şımarık.
eşkem köşkem: ehl-i keyf, kayıtsız, gamsız, umursamaz.
