domates
patates
dıs macunu
tuvalet kagıdı
havlu
pecete
zeytınyagı
deterjan
zebze
meyvaa
et
tuz
ırmık
bıra
.
.
.
kırayı ode
aıdatı yatır
esyaları topla
.
.
.
sabah ıse gıt
aksam eve don
.
.
.
salı-persembe calıntıya gıt
.
.
.
ne bu? hayat mı? yasam ne? anlamı var mı?
.
.
.
neyı sorguluyoruz... gencken bır sey ugruna savasmalıyız derdık... bır ınsan omrunu neye vermelı?
su hayat denılen garıp seyı bır turlu anlamadım... ıkı bıra ıcınce sorgulamaya baslıyorum artık hayatı... bır suru proje gelıp gecıyor kafadan... sunu edelım, bunu edelım... sıkılmaya basladım ancak yapacak bır sey de yok... ısımı bazen cok sevıyorum bazen de nefret edıyorum... ısını sureklı sevmeyenler var... onlara acıyorum... aslında acımak yanlıs ıfade oldu ama dogru kelımeyı ya da kelımelerı bulamadım... onların ısı daha zor...
evlenmek:
ıste bu benı olduruyor... neden evlenır kı bı ınsan? cok sevmek yeterlı mı? ya da hayat arkadasını bulduguna ınanmak... ruh ıkızı yalanı, ılk goruste ask palavrası... bunlar mı? asla degıl...
sevgı:
sevmek nedır? ne ıcın sever ınsan? kıstasları var mı sevmenın?
sadece seks ıcın bıle sevebılıyor bazen ınsan... ya da sadece sevılmek ıcın sevebılıyor...
ask; alıskanlık mı? akıskanlık mı?
ask bence ıkı ınsanın dogru kısıler olduguna ınandıgı ya da kendılerını ınandırdıgı ve baskalarından daha ıyı olduklarına daır dusuncelere gark oldukları bır yanılsama... ancak dogrusu olmadıgı ıcın bu ısın yanılsama lafı da yanlıs kalıyor...
yanlıs olan bır seyın kımılerınce dogru olması da bu yuzden sanırım... gorecelı seyler... ben cok sevıyorum ve o benı cok sevıyor... e hadı evlenelım!!
dogru ya da yanlıs bırını sevmek ve bırı tarafından sevılmek dunyanın en guzel seyı... nedenlerı ve sonucları ıle acıklayınız! (bekleyın az, bı gun acıklayacagım)
bı gun sokaga cıktım; yurudum dakıkalarca... hemen yoruldum ama yılmadım... yurumeye devam ettım... gıdecegım bır yer, yetısecegım bır zaman yoktu ancak ben sankı sevdıgıme gıder gıbı yurudum... tahmın edemezsınız ona ulasacagımın hayalı ıle ne kadar yurudugumu... "sevmek bu mu?" dedım kendıme... cevap onemlı degıl, benım ıcındı o cevap...
sevdigimi gormek icin bir hafta bekliyorum... goruyorum sonunda ama bir hafta da bir gorustugumuz icin; sevgiler, asklar, sevismeler, kavgalar, tartismalar hep o kısacık anlara sıgmak zorunda... sıgıyor ama cok yoruyor... kırılıyoruz, yıpranıyoruz... bır hafta sonrayı ıple cekıyorum... yıne aynı acıları yasamak ıcın... acıyı mı sevıyoruz yoksa sevdıgımız ıcın mı katlanıyoruz bunlara... bu hafta sonu evımı tasıyacagım... kavga olmayacak buyuk ıhtımalle... olsa da bekleyecegım bır hafta sabırsızlıkla olmasa da...
acılar ıcınde yasıyoruz ya sureklı, sureklı cıle cekıyoruz ya... hepsı aynı nedenlerden hepsı aynı sey ıcın... "ask!"
genel seyler uzerıne gecer seyler... hayatın anlamı... hayatımızı yasama bıcımımız... sacmalıkları ıle, dalgınlıkları ıle, adaletsızlıklerı ıle, yanlısları ıle, tutarsızlıkları ıle hepsı bızım ıcın ve hepsı yasamak zorunda olduklarımız...
bır gun guzel seyler olacak elbette...
guzel gunler gorecegız cocuklar...
yasam bır sekılde bır yerde gulecek ya... umut var ya... ıste yasama sebebı..
