on yıldır ikamet etmekte oldugum; taşınmadan önceleri çocukluk zamanlarımda, burada yaşayan akrabaları ziyaret ettigimiz zamanlardan aklımda tren istasyonunun orda duran faytonları, ıssız, sessiz ve sakin oluşu ile kalmış olan; taşındığımızın ilk seneleri 'iyi ki taşınmışız, seviyorum buraları ben,yerim,oley,yuppi' nidaları ile zıplarken; gitgide artan popülasyonu, etnik kökeni, dini, dili, ırkı,mezhebi, ideolojisi vs. ne olursa olsun barındırmaya başladıgı kötü insanları; paranın getirdiği güçleri her açıdan kötüye kullanmakta olan bireyleri, her geçen gün artan binaları, TEKKE(!) ve ZAViYE(!)leri, sonradan görmeleri, şımarık teenageleri *, sütten yeni kesildiği halde, babasının yada annesinin arabasının anahtarını kaçırdıgı gibi izbe, dapdar sokaklarda saatin kaç oluşunu önemsemeden bangır bangır gürültülü bir şekilde kah cengiz kurtoglu kah david vendetta dinleyerek hızlı ve öfkeli araba sürerek evlerdeki insanları rahatsız eden * beyinsiz ergenleri ve daha hatırlayamadıgım bir çok olumsuzlukları nedeniyle her geçen gün biraz daha nefret ettiğim; bir an önce taşınmak için * ciddi atılımlarda bulunduğum ** semtim.
