Yazı yazmak... Bir şeyler karalamak ama usulca,sakince sayfayı kelimeleri korkutarak değil! yazın bile düzgün olucak yazarken sonlara doğru kayabilir! kötü olabilir hızlanıp öfkelensende bir şey olacağını sanmıyorum. ama insanlarda böyle değildir. sakin ve sükut içinde olmak zorundayım kendimi dizginlemem lazım!sabır...sabır... bakalım zaman ne gösterecek bize neler yaşıyacam bilemiyorum...
Korkuyorum çözememekte cabası düşünüyorum. Ya rabbim bir çıkış yolu göster yine çıkmaz bir sokağa girdim gibi ama çıkıcam burdan az yada çok yara alarak ama çıkıcam umarım az yaralanırım. klasik bir söz vardır ya hayat denilen bu yolda büyüyerek görerek ve ağlayarak yürüyorum ama yürüyorum halbuki yerimde saymak hep şu an bulunduğum yaşta olmak isterken, bir anda büyümek istedim 5-6 yaş bişeyleri kazanmak bazı şeylerin sahibi olmak için, sitemde ettim niye geç geldim dünyaya diye sonra düşündüm öyle olması gerekiyomuş buna karar verdim! Demek ki, kaderde acı çekmek veyada böyle mutlu olmak varmış. Diyorum kendi kendime hiç girmeseydim bu yola hiç çıkmasaydı karşıma insan bir dertten kurtulmak için gittiği yerden daha büyük dertlerle döner mi evet döner.!
bunları aklım söylüyor ama kalbim tam tersini ve daha fazlasını, mutluydum yanındayken huzurluydum ... şimdi ise kafamda bin tane ? var. Herşey birbirine vesile oldu, iyi mi kötü mü zaman göstercek! zaman bu aralar o kadar çok kullanıyorum ki bu sözü herşeyi ona bıraktım bakalım ne olcak? ne bu? neyin içindeyim ben boyumdan büyük meselelere girdim! istemeden karşı koyamadan !sakin olmam lazım sakin!
belkide aşk-sevgi değil bu!ilgiden dolayı kaptırdım kendimi yada hırs!kariyeri, ordadaki yalnızlığım cezbetti belkide... onunkide arzulamaktı belkide ama insan sevmediği birini arzular mı? (bilmem)
zarar görmek istemiyorum gerçekten kaybeteceğim şeyler var belki geleceğimi kaybetcem kazanmam gereken bir üniversite ve gurur duyması gereken bir ailem varken toplamam gerekiyo kendimi hemde acileen!
yakıp yıkma huyum kalmamış be sözlük tabi tanımıyosun daha sen beni yeni geldim aranıza inş uzun zamanda kalırım. bile bile girdim ben bu yola canımın acıyacağını üzüleceğimi bile bile karşı koyamadım napıyım! kapıldım gittim... yanlış yaptık belkide yada yanlış yaptım...eminim o yaşadığı hiçbişeyden pişman olmuycak umarım bende olmam!yavaş yavaş beynimden çıkarıp atmam gerek...olmuycak bir duaya avuç açtık. Bunları yazarken gözleri bakışları geliyor gözümün önüne herşey sıfırlanıyor beynimden atmak ne kelime daha çok bağlanıyorum kim bu adam ha ? beni bu kadar yaralayan,yaralarımı iyileştiren, her daim güvenini hissettiğim insan bu kadar değerli misin benim için aşk-sevgi değilmiş peh kendime bile itiraf edemiyorum ben daha çook seviyorum hemde çoook 'kimseyi kendime bu kadar yakın hissetmedim!tamamlıyosun sen beni'
sende beni, seviyorum seni benim olmuycağını bile bile seviyorum seni...
