chris broderick in fark ettiği ve attığı bir albüm olmuştur; bir united abominations daha gelseydi umudu kesecektim lakin bu albümle birlikte yeniden umutlandım, kesinlikle çok iyi bir albüm olmuş.
aklımdaki tek soru işaretiyse gitar tonlarıyla ilgili; annihilator a kayan tonlar yerine acaba daha kirli bir sound olamaz mıydı demeden edemiyorum.
The Hardest Part Of Letting Go... Sealed With A Kiss ise promises etkisini göstermekte gecikmemiştir.
