insanın ömründen ömür yiyen iğrenç hastalık. hastalık ötesi.
arkadaş ciddi yardıma ihtiyacım var, psikolojik hemi de. ulan hiçbi' şeyden korkmadım şu kıl dönmesinden korktuğum kadar. niye bilmem. acayip tırsarım. doktora gitsem, dese ki "kıllar istikameti şaşırmış hacı delecez götünü" oturur hüngür hüngür ağlarım yaşımdan başımdan utanmadan. intihar bile edebilirim. o derece korkuyor ve tiksiniyorum. ayrı bir şey abi, deli oluyorum düşününce falan. atın beni denizlere, yıldırımlı havada uçak verin altıma atın okyanusun ortasına uç deyü. bu kadar korkmam allahıma.
şimdi bende şöyle bi' sorun var,
3-4 yıldır, gece uyandığımda, ara sıra götümde çok fena ağrı hissediyorum. kuyruğun sokuştuğu yerde. çıkmış gibi ama. kıl dönmemiştir bence eheh. kıl mı vardı olm o zaman, 10 yaşındaydık anasını satayım. şimdilerde hiçbir sıkıntım yok. mütemadiyen götümü, donumu kontrol ediyorum. tehlikeli sıvıya ve duruma rastlamadım. götüm de bebek poposu gibi, yarılma kırılma çıkıntı falan yok. hiçbir kıl "giriyom ben içeri haberin olsun" dercesine bakmıyor. bazen güneşe karşı açıyorum, "güneşe dönün ibneler kaçmayın içeri" diyorum. paranoyak oldum.
birisi bana bundan kaçış yolunu falan anlatsın. hiç olmadı belirtilerini bileyim, çüküme kadar ilerlemeden domalayım kestireyim götü. korkuyorum sözlük, çok pis korkuyorum. 24 saatin 25'i bilgisayarda geçiyor, götümde ağaç çıkmalıydı diye düşünüyorum. of ulan.
